chrząszcze dywanowe uwielbiają karmić się tkaninami i dywanami, ale można je również znaleźć w kuchni, ponieważ lubią zboża. Nie są szkodliwe dla ludzi, ale niszczą jedzenie. karaluchy . karaluchy to klasyczny kuchenny koszmar., Te małe czarne robaki przyciągają okruchy na podłodze i resztki jedzenia na kuchence. Czarne robaki /pajęczaki przed domem. 2017-05-15 15:51:44 U mnie w domu są czarne robaki mają skrzydełka.mają 1,5-1,7 cm. 2011-06-17 23:16:30 Załóż nowy klub Mszyce w ziemi doniczkowej nie wyrządzą zbyt dużych szkód pod warunkiem, że przeprowadzimy szybką dezynsekcję. Skoczogonki. Skoczogonki osiągają do 3 mm długości. Mają dosyć krępą budowę i jasne ubarwienie. Te robaki w ziemi w doniczce na co dzień są niewidoczne, jednak wypływają na powierzchnię zaraz po podlaniu rośliny. W każdym razie nawet po zwykłym spuszczeniu wody te robale sie czasem pojawiają. Udało nam się jakims cudem jednego wyłowić i zanieść do laboratiorium gdzie stwierdzono ,ze w probce nie znaleziono pasożytów jelitowych . Zglupialam. Co to może być? Kilkumilimetrowe czarne robaczki przypominające przecinki lub drobne niteczki to wciornastki, które od kilku lat irytują mieszkańców miast w całym kraju. Przecinki to malutkie czarne robaki, które pełzają po elewacjach budynków, ścianach wewnętrznych, a nawet ludzkiej skórze wywołując irytujące łaskotanie. Ovex ma licencję dla dzieci powyżej drugiego roku życia, więc nie warto zawracać GP głowy, jeżeli diagnoza jest pewna (a przecież nie sposób owsika pomylić z czyms innym). Polecam kupić od razu Family Pack ( 4 tabletki) albo zawiesina, też wystarczy dla całej. Śr, 19-09-2007 Forum: Matki Polki w UK - Re: owsiki : (. ecHBs. Drzewa i krzewy iglaste atakowane są i przez choroby i przez szkodniki. Rośliny te warto profilaktycznie wzmacniać stymulatorem z 10ZBRĄZOWIAŁE IGŁY na pędach jałowca. Przyczyna: iglakówKrzewy rosnące niezbyt gęsto są bardziej odporne niż te w rośliny iglaste, toteż dużą część mojej działki zajmują sosny, świerki, jałowce, mikrobiota i żywotniki oraz jodła i cyprysik. Trochę problemu miałam z żywopłotem ze świerków. Kiedyś na ich gałęziach pojawiły się jakby szyszeczki (galasy) - objaw żerowania ochojnika świerkowego. Regularne wycinanie od wiosny do połowy lipca ograniczyło ich stare sosny opanowane są przez osutkę, ale trudno opryskać wysokie drzewa. Podlewanie ziemi preparatami Score 250 EC i Dithane Neo Tec 75 WP lub Topsin M 500 SC także ogranicza opadanie igieł. Zabieg powtarzam co 14 dni od połowy lipca do połowy roku zamierały kolumnowe jałowce. Okazało się, że wszystkie pędy są zaatakowane przez mączystka. Nie zauważyłam go wcześniej, bo nie zaglądałam do środka krzewów i to był błąd. Niestety, nie udało się ich uratować. Od tej pory przeglądam dokładnie wszystkie się każdego roku w marcu, gdy temperatura wzrośnie powyżej 10°C opryskać iglaki preparatem olejowym Promanal. Niszczy on stadia zimujące szkodników i podczas wegetacji nie muszę już zwalczać mszyc i iglaków - listaFytoftorozaOsutkiZamieranie pędówSzara pleśńFytoftorozaObjawy. Część pędów zamiera, reszta wygląda zdrowo. Na chorych pędach igły brązowieją i widać na nich brązowoczerwoną nekrozę (martwe miejsca). U podstawy pędu gniją Cis, cyprysik, jodła, sosna, Chorobie zapobiega sadzenie roślin w doł-kach z kompostem z kory. Chore rośliny usuwamy i palimy, zdrowe podlewamy Previcurem Energy 840 SL lub Mildexem 711,9 WG (3-5 l/m2) oraz wzmac-niamy Bioseptem Active lub Septovitalem 200 Wiosną lub w końcu lata na igłach widać żółte paski, potem całe igły brązowieją i opadają. Na jałowcach obumierają wierzchołki Daglezja, jałowiec, jodła, sosna, świerkZwalczanie. Osutkę zwalczamy, stosując naprzemiennie Domark 100 EC i Topsin M 500 SC. Chore świerki opryskujemy wiosną 2-3 razy, co 14 dni, jałowce - od lipca do października (4 razy). Sosny opryskujemy od połowy lipca do końca września co 14 dni, stosując naprzemiennie Dithane Neo Tec 75 WG i Score 250 EC - tymi preparatami zwalczamy też osutkę na daglezji, opryskując ją w czerwcu i lipcu co 14 dni. Równocześnie niszczymy opadłe igły, a ziemię pod koroną podlewamy wymienionymi wyżej pędówObjawy. Choroba postępuje od wierzchołka do podstawy pędu. Młode igły żółkną, brązowieją i opadają (tylko na jałowcach nie opadają). Na pędach powstaje przewężenie (obrączka) i stają się one brązowoczerwone. Jesienią na porażonych pędach widać małe czarne punkty - owocniki Cis, cyprysik, jałowiec, jodła, sosna, świerk, Wycinamy chore pędy, a rośliny opryskujemy 2-3 razy co 14 dni Topsinem M 500 SC lub Rovralem Aquaflo 500 SC i wzmacniamy je Bioseptem Active lub Septovitalem 200 pleśńObjawy. Na młodych pędach i igłach widać jasnobrązowe wodniste plamy, pędy zamierają. Chore części po deszczu pokrywają się szarym pylącym nalotemPodatne. Cyprysik, jałowiec, jodła, Chore pędy wycinamy, a rośliny opryskujemy 2-3 razy co 7-10 dni Rovralem Aquaflo 500 SC, Kaptanem 50 WP, Dithane Neo Tec 75 WG albo Teldorem 500 SC i wzmacniamy Bioseptem Active lub Septovitalem 200 SL. Roślin nie polewamy mrozoweObjawy. Igły brązowieją i zamierają na skutek braku wilgoci. Po mroźnej zimie gleba długo pozostaje zamarznięta, dlatego wiosną korzenie nie mogą pobierać z niej wody. Tymczasem część nadziemna zaczyna się już rozwijać. W tej sytuacji brak wody powoduje uszkodzenia drzew i krzewów. Roślinom szkodzą też wiejące w tym czasie suche, mroźne Cisy, jałowce, cyprysiki, Wczesną wiosną rośliny cieniujemy np. agrowłókniną, a następnie dwukrotnie (w kwietniu i na początku czerwca) wzmacniamy je Bioseptem Active lub Septovitalem 200 SL. Wycinamy też uszkodzone pędy, a rośliny i opryskujemy Topsinem M 500 SC lub Domarkiem 100 EC. Jesienią dokarmiamy je specjalnymi nawozami jesiennymi dla brązowe igły na gałęziach uszkodzenia iglaków - listamiseczniki,tarcznikiprzędziorkiOchojniki (mszyce)miodownicegąsienice,larwyopuchlaki,pędrakimączystek jałowcowyMiseczniki, tarcznikiObjawy. Na pędach żywotnika i cisu widoczne są brązowe tarczki, na jałowcu - tarczki pokryte białą "watą".Atakują. Cis, jałowiec, Zimą rośliny opryskujemy Promanalem 012 AL lub Promanalem 60 EC. Żywotnik opryskujemy w końcu lipca i w połowie sierpnia Decisem Ogród 015 EW, Mospilanem 20 SP lub Confidorem 200 SL, jałowiec i cis - w lipcu (2 razy) co 14 dni tymi samymi Igły brązowieją i opadają. Pomiędzy nimi widać oprzędy oraz małe "pajączki".Atakują. Cyprysik, modrzew, świerk, Zimą rośliny opryskujemy Promanalem 012 AL lub Promanalem 60 EC, pod koniec maja Magusem 200 SC, a później (do 15 sierpnia) 1-2 razy co 10 dni Karate Zeon 050 CS lub Envidorem 240 (mszyce) i miodowniceObjawy. Wiosną na świerkach powstają wyrośla z żerującymi w nich mszycami - to ochojnik świerkowiec, świerkowo-modrzewiowy lub świerkowy galasów w sierpniu wychodzą larwy mszyc, które zimują. Na igłach świerka mogą żerować też mszyce: zrostek świerkowy powodujący zniekształcenie młodych igieł, mszyca świerkowa zielona skutkująca ich odbarwieniem oraz świerkowiec większy powodujący zasychanie. Wydziela on rosę miodową, na której rozwijają się grzyby - sadzaki. Niektóre ochojniki (sosnowy, świerkowo-modrzewiowy, jodłowy i daglezjowy) pokryte są białą wydzieliną woskową ("płatki śniegu").Na iglakach żerują też krewne mszyc - miodownice, np. żywotnikowa, jałowcowa i kilka na Daglezja, jodła, modrzew, sosna, świerk, Zaatakowane rośliny opryskujemy w marcu Promanalem 012 AL lub Promanalem 60 EC. Do połowy lipca wycinamy i palimy galasy. Mszyce i miodownice zwalczamy po zauważeniu pierwszych osobników. Opryski powtarzamy 2-3 razy co 14 dni, stosując Confidor 200 SL, Decis Ogród 015 EW lub Mospilan 20 larwyObjawy. Sosny są atakowane przez gąsienice: zwójki sosnóweczki powodujące zamieranie, brunatnienie i wyginanie młodych pędów, gąsienice brudnicy mniszki zjadające igły oraz larwy borecznika rudego żerujące na igłach w maju i czerwcu. Na świerkach spotykamy oprzędy z żerującymi larwami Sosny, W maju i czerwcu wycinamy i palimy zamarłe pędy i oprzędy. Gąsienice i larwy zwalczamy tuż po zauważeniu pierwszych osobników, opryskując preparatem Decis Ogród 015 EW, Fastac 100 EC lub Karate Zeon 050 CS. W miarę potrzeby zabieg pędrakiObjawy. Chrząszcze (np. opuchlaki) wygryzają korę pędów, a ich larwy - pędraki żerują na Cis, świerk, żywotnikZwalczanie. Po zauważeniu chrząszczy rośliny opryskujemy wieczorem preparatem Decis Ogród 015 EW, Fastac 100 EC lub Karate Zeon 050 i ponownie po 10 dniach. Larwy w glebie zwalczamy preparatem Larvanem (opuchlaki w maju i wrześniu, pędraki w lipcu).Mączystek jałowcowyObjawy. Na pędach wewnątrz krzewów widać skupiska drobnych szkodników pokrytych mączystym Po zauważeniu pierwszych szkodników (zwykle na początku czerwca) rośliny opryskujemy 2-3 razy co 10 dni preparatem Confidor 200 wykonujemy starannie zwłaszcza na pędach znajdujących się wewnątrz krzewu. Ostatnio podczas sikania znalazłam w toalecie robaka. Ponieważ mam okres myślałam, że to jakiś skrzep ale był brązowego koloru. Po wyciągnięciu i rozciągnięciu okazało sie, że to robak! Wygląda jak gąsienica tylko że jakby ktos wycisnał z niej wnętrzności, ma twarda głowę i nóżki. Robak był martwy i taki pozwijany w kulkę. Czy możliwe, że to wypadło ze mnie, czy raczej w jakiś inny sposób dostało się do toalety? Jestem przerażona. Cytuj Ostatnia aktualizacja: 12 maja 2020 Wszyscy kochamy ciepłe miesiące, kiedy możemy delektować się ciepłem i promieniami słońca. Wraz z nadejściem wiosny na świat przychodzi również masa insektów, które niestety bardzo uprzykrzają nam życie. Większość z nich jest niezwykle przydatna dla naszego środowiska, jednak są też niechciani lokatorzy, którzy pasożytują w naszym mieszkaniu i potrafią skutecznie nas z niego odstraszyć. Sprzyjające warunki niedaleko ludzi, ciepło i dostęp do pokarmów sprawiają, że robaki wcale tak chętnie się nie wyprowadzą, a wręcz zaczną się hurtowo rozmnażać i rozprzestrzeniać. Jakie insekty i owady najczęściej zamieszkują w naszych domach i jak je skutecznie odstraszyć? Jak uniknąć niechcianych lokatorów?Spis treściJak uniknąć niechcianych lokatorów?Na co zwrócić uwagę przy wyborze nowego miejsca zamieszkania?Owady w PolsceRobaki w domu – najczęściej występujące rodzaje i sposoby na ich zwalczaniePluskwa domowaCharakterystykaJak wygląda pluskwa?Jak rozpoznać ugryzienie pluskwy?Jak sprawdzić czy w domu są pluskwy?Co odstrasza pluskwy?Rybik cukrowyCharakterystykaJak rozpoznać rybiki cukrowe?Rybiki w domuJak pozbyć się rybików?Mącznik młynarekCharakterystykaJak wygląda mącznik młynarek?Czy mącznik młynarek gryzie?Jak się pozbyć mącznika młynarka?Mucha domowaCharakterystykaJak wygląda larwa muchy?Rośliny odstraszające muchyJak pozbyć się much?Mrówki faraonaCharakterystykaJak wyglądają mrówki faraonki?Jak wygląda ugryzienie mrówki?Mrówki w domu – jak zlokalizować gniazdo?Domowe sposoby na mrówki – jak się pozbyć mrówek?Mklik mącznyCharakterystykaJak wygląda mklik mączny?Larwa mola spożywczegoCzy mole spożywcze czy są szkodliwe dla zdrowia?Jak pozbyć się moli spożywczych?SzubakCharakterystykaJak wygląda szubak?Szubak – larwaJak pozbyć się szubaków ze swojego domu?Żywiak chlebowiecCharakterystykaJak wygląda żywiak chlebowiec?Czy żywiak chlebowiec gryzie?Żywiak chlebowiec – jak się pozbyćPsotnik zakamarnikCharakterystykaJak wygląda psotnik zakamarnik?Domowe sposoby na pozbycie się psotnikówMól ubraniowyCharakterystykaJak wyglądają mole ubraniowe?Larwy moli ubraniowychJak wytępić mole ubraniowe?PchłyCharakterystykaJak wygląda pchła?Jak sprawdzić czy w domu są pchły?Czy ugryzienie pchły jest szkodliwe?Czego boją się pchły?WszyCharakterystykaJak wygląda wsza?Jak wytępić wszy?Prusaki, czyli karaczanyCharakterystykaPrusaki – wyglądCzy prusaki gryzą?Domowe sposoby na prusakiKaraluchyCharakterystykaJak wygląda karaluch?Czy karaluchy gryzą?Jak pozbyć się karaluchów? Zakup lub wynajem zamieszkałego wcześniej mieszkania powinien wiązać się nie tylko z naszym gustem i atrakcyjną lokalizacją, ale również ze sprawdzeniem, czy w jego zakamarkach nie znajdują się wszelkiego rodzaju insekty. Większość z nich kryje się w starych, przedwojennych budynkach, których stan wymaga gruntownego remontu. Rozwój owadów i robaków sprzyja obecność brudu, kurzu i wilgoci, dlatego kupując od kogoś mieszkanie sprawdźmy, czy jest schludne i zadbane. Wiele owadów szuka ciemnych szpar i zakamarków, w których nie tak łatwo je dostrzec. Insekty najczęściej wybierają szczeliny między meblami, czy boazerią. Różne gatunki zasiedlają się także w dywanach, ubraniach, w drewnianych elementach mebli, czy nawet w pościeli i materacu. Rajem dla insektów jest kamienica, w której znajduje się zsyp lub pobliskie wysypiska i kontenery ze śmieciami. Dlatego zanim zdecydujesz się na zakup, bądź wynajem mieszkania – dokładnie przyjrzyj się poszczególnym elementom. Upewnij się, że blok nie posiada zsypu, rozejrzyj się po klatce schodowej, czy nie ma tam odchodów lub martwych robaków. Warto też popatrzeć na tablicę informacyjną w danym bloku, czy nie ogłaszają się tam specjaliści od dezynsekcji. Jeśli tak, to możesz być pewien, że coś jest na rzeczy. Porozmawiaj z lokatorami i sąsiadami. Zapytaj, jak to wygląda u nich i czy właściciel nie zataja kryjówek insektów. Na co zwrócić uwagę przy wyborze nowego miejsca zamieszkania? Oglądając samo mieszkanie przyjrzyj się dokładnie kuchni, czy nie ma gdzieś pozostawionych resztek jedzenia. Jeśli mieszkanie jest mocno zagracone starymi meblami – sprawdź w jakim są stanie. Odsuń dany mebel i zobacz co znajduje się za nim. Dużą uwagę skup na zapachu, ponieważ jeśli będzie nieprzyjemny, może to oznaczać, że w otoczeniu znajdują się jakieś larwy. Dokładnie przyjrzyj się podłogą, listwom i ścianom, gdzie możesz znaleźć odchody insektów i owadów. Po wprowadzeniu do nowego mieszkania zadbaj o jego czystość. Odsuń wszystkie meble i dokładnie za nimi posprzątaj. Przewietrz mieszkanie i poodkurzaj wszystkie szczeliny, na które natrafisz. Pamiętaj, że możesz przynieść do domu larwy pluskwy, moli, prusaków, czy nawet chrząszczy – kupując używane meble i wnosząc je do nowego mieszkania. Bądź świadomy i zwróć uwagę na stan takich mebli, zanim przyniesiesz je do swojego mieszkania. Owady w Polsce W Polsce występuje ponad 30 000 gatunków owadów. Na szczęście niewiele z nich może zrobić nam dużą krzywdę, jednak ich obecność w naszych domach może przyczynić się do kłopotów ze zdrowiem i do wielu infekcji. Dla większości osób owady w domu są dużymi szkodnikami i raczej nie ma osób, które cieszyłyby się z ich obecności. Ich występowanie może świadczyć o słabej czystości pomieszczenia lub sprzyjających warunkach, takich jak wilgoć, ciepło, kurz i brud. Często przyciągają je resztki jedzenia i rozlanych napojów. Warto mieć na uwadze, że wszelkiego rodzaju insekty nie lubią chłodu, dlatego przed nadejściem zimy sprawdź, czy Twoje okna i drzwi są szczelne. W przeciwnym wypadku robaki będą szukać schronienia w Twoim domu. Robaki w domu – najczęściej występujące rodzaje i sposoby na ich zwalczanie W naszych domach poza lokatorami, zamieszkują często wszelkiego rodzaju szkodniki, których obecność może przynieść wiele szkód, nie tylko zdrowotnych, ale także wizualnych. Małe robaczki może wyglądają dość niewinnie, ale w większości przypadków przenoszą poważne choroby, pasożyty, kąsają, brudzą, zostawiają odchody, niszczą ubrania i nawet pełzają po naszym jedzeniu. Warto wiedzieć z jakimi szkodnikami mamy do czynienia i przed czym się chronić. Powinieneś wiedzieć, co poszczególne insekty lubią najbardziej i jak wyglądaj. Sprawdź nasze porady jak je zwalczyć. W naszym artykule opisaliśmy czternaście najczęściej występujących gatunków w polskich domach. Mowa tu o pluskwach domowych, rybnikach cukrowych, mącznikach młynarkach, muchach, mrówkach faraona, mklikach mącznych, szubakach, molach, prusakach, pchłach, wszach, karaluchach i wielu innych rodzajach. Dowiedz się gdzie mogą się ukrywać i w jaki sposób rozpoznać ich obecność. Jesteś gotowy? Pluskwa domowa Miejsce występowania: szczeliny w podłogach i ścianach, listwy podłogowe, za obrazami, pod tapetami i boazerią, a także w ciemnych kątach, materacach, czy dywanach. Pokarm: ludzka i zwierzęca krew. Okres życia bez jedzenia: stan hibernacji, kilka miesięcy. Jak dostaje się do domu/mieszkania: na ubraniach, butach, w torbach podróżnych, czy na używanych meblach tapicerowanych, bądź drewnianych. Pluskwy domowe to najczęściej występujące i najszybciej rozprzestrzeniające się insekty w polskich domach. Bardzo często można je spotkać w kamienicach ze zsypami i w ich pionach. Osiadają w listwach przypodłogowych, w zasłonach, w meblach tapicerowanych, w materacach, za obrazami, w drewnie, w boazerii, pod tapetami i we wszystkich miejscach, w których mają dostęp do pożywienia. Ugryzienia pluskwy mogą powodować liczne choroby i infekcje skóry. Czym charakteryzują się te wstrętne szkodniki? Charakterystyka Pluskwy domowe to niebezpieczne szkodniki, które odżywiają się ludzką lub zwierzęcą krwią. W pomieszczeniach, gdzie ich ilość jest bardzo duża czuć charakterystyczny zapach zgniłych malin lub dymu papierosowego. Pluskwy w dzień są praktycznie niezauważalne, natomiast w nocy wychodzą na tzw. „żer”. Nie lubią światła, dlatego atakują po ciemku. Pluskwy w domu bez problemu wykrywają zapach i ciepło swojej ofiary, zostawiając na skórze charakterystyczne trzy, bardzo czerwone ugryzienia. Niestety bez dostępu do pożywienia pluskwy zapadają w stan hibernacji i są w stanie tak przeżyć nawet kilka miesięcy. Jak wygląda pluskwa? Dorosłe osobniki pluskwy domowej mają bardzo charakterystyczny czerwonobrunatny pancerzyk. Ich ciało jest wyraźnie spłaszczone, natomiast podczas ugryzienia ich odwłok pompuje się i wyraźnie zabarwia na czerwono przez wypitą krew. Posiadają liczne haczyki, dzięki którym bez problemu mogą wspinać się po śliskich i pionowych powierzchniach, a nawet po sufitach. Młode pluskwy są niezdolne do rozrodu przez około 3 tygodnie życia, dlatego jest to najlepszy moment na ich wyplewienie. Niestety ciężko je dostrzec, ponieważ są bezbarwne i bardzo małe. Jak rozpoznać ugryzienie pluskwy? Pluskwy domowe wyróżnia charakterystyczny sposób ugryzienia swojej ofiary. Na skórze wykonuje trzy silne ugryzienia, przez które uzyskuje pożywienie, czyli naszą krew. Punkty są najczęściej ułożone w jednej linii, przez co bardzo łatwo rozpoznać obecność insekta. Pozostawione ukłucia są bardzo czerwone i swędzące. Jak sprawdzić czy w domu są pluskwy? Jak wcześniej wspomnieliśmy pluskwy bardzo nie lubią światła, dlatego łatwo nakryć je na gorącym uczynku, podczas nocnego polowania. Wystarczy, że zapalisz światło, a insekty zaczną gwałtownie uciekać do bezpiecznego i ciemnego kąta. Kolejnym znakiem rozpoznawczym pluskiew są ich odchody, które mogą znajdować się na podłogach, w rogach, pod listwami, czy na materacu. Ich odchody wyglądają jak czarne grudki, które występują w dużych skupiskach w poszczególnych miejscach w mieszkaniu. Kolejnym elementem, który ułatwi ich wykrycie jest specyficzny zapach i widoczne na skórze ugryzienia. Co odstrasza pluskwy? Walka z pluskwami wcale nie jest prosta, ponieważ tempo rozrodu jest bardzo szybkie. Najlepiej jest zawołać specjalistę, który w kilku etapach zdezynfekuje całe mieszkanie i zabije żywe insekty. Warto kilka razy powtórzyć ten proces, ponieważ toksyczny płyn jest w stanie zabić wyłącznie żywe robaki, natomiast na jaja nie działa. Specjalista powinien wrócić po kilku tygodniach, gdy z jaj wyklują się młode insekty i będzie można się ich pozbyć jeszcze zanim będą zdolne do rozrodu. Aby nie dopuścić do kolejnego rozwoju pluskwy w naszym domu należy bardzo dokładnie sprzątać zamieszkałe wcześniej miejsca i najlepiej wyrzucić mocno zniszczone elementy, takie jak materac, czy dywan. Dodatkowo warto mieć na uwadze, że niska temperatura i suche miejsca nie są atrakcyjne dla tego typu szkodników, dlatego dbajmy o to, aby nasze mieszkanie było dobrze przewietrzone i bez wilgoci. Rybik cukrowy Miejsce występowania: ciemne i wilgotne miejsca Okres życia bez jedzenia: 12 miesięcy Pokarm: martwe owady, kurz, cukier Jak dostaje się do domu/mieszkania: wchodzą szczelinami zwabione zapachem pożywienia Rybnik cukrowy jest kojarzony z łazienkami i kuchnią, gdzie wędruje między kafelkami, tapetami, listwami i podłogą. To insekt, który nie przenosi szkodliwych dla człowieka chorób, jednak może poważnie zanieczyścić jedzenie. Rybniki cukrowe, jak sama nazwa wskazuje żywią się cukrem, mąką, kaszą, otrębami, ale również mniejszymi owadami, czy nawet klejem do podłóg, czy tapet. Istnieje kilka skutecznych sposobów na ich zwalczenie, jednak najpierw warto dokładnie poznać ich wygląd i charakterystykę, aby utwierdzić się, że właśnie z nimi mamy do czynienia. Charakterystyka Rybnik cukrowy to mały, srebrny owad, który nie posiada skrzydełek. Lubi ciepłe, ciemne i bardzo wilgotne miejsca, dlatego najczęściej można spotkać go w łazienkach, toaletach i kuchniach. Są wrażliwe na światło i zbyt niską temperaturę, dlatego w dzień możemy mieć problem z ich odnalezieniem. Ulubiony pokarm rybnika cukrowego to wszelkiego rodzaju produkty zawierające polisacharydy i skrobię, jednak bez dostępu do pożywienia rybnik może przeżyć nawet do dwunastu miesięcy, co warto mieć na uwadze przy jego zwalczaniu. Jak rozpoznać rybiki cukrowe? Rybnik cukrowy wyróżnia się srebrzystym pancerzykiem i dość szybkim sposobem poruszania. Gdy tylko zapalimy światło w łazience, szybko ucieka do najbliższej szczeliny, dlatego złapanie go to nie lada wyzwanie. Jego rozpoznanie nie jest zbyt trudne, ponieważ jego kolor i kształt są bardzo charakterystyczne. Jego pancerzyk przypomina kształt kropelki z długimi czułkami i trzema szczecinkami na odwłoku. Rybiki w domu Na szczęście rybniki cukrowe nie powodują żadnych chorób i nie są niebezpieczne dla człowieka. Często możemy nawet nie zauważyć ich obecności. Rybnik jest ulubionym pokarmem pająków, a w sprzyjających dla niego warunkach jest w stanie przeżyć od dwóch do nawet ośmiu lat. Rybnika nie trzeba się obawiać, jednak jego obecność może być dla nas niekomfortowa ze względu na to, że żywi się składnikami w naszej kuchni i niszczy warstwy kleju pod podłogą, czy w tapetach. Jak skutecznie się go pozbyć? Jak pozbyć się rybików? Najlepszym domowym sposobem na pozbycie się rybnika cukrowego jest dokładna higiena pomieszczenia, w którym się znajduje i obniżenie w nim temperatury. Rybniki uwielbiają wilgoć i ciepło, dlatego najlepiej jest regularnie wietrzyć całe wnętrze, a problem zniknie. Jeżeli w łazience, toalecie, czy kuchni nie mamy okna, które pozwoli nam na manipulowanie temperaturą, możemy zastosować dodatkowe zabezpieczenia listw i wszelkich szpar za pomocą sylikonów i pianek uszczelniających. Pozwoli to zagrodzić rybnikom drogę do naszego mieszkania. Świetnym sposobem na pozbycie się rybników cukrowych z mieszkania jest posmarowanie tektury sztucznym miodem, który jest bardzo lepki. Jak wiadomo rybniki cukrowe uwielbiają cukier dlatego przez noc wyczują wystawioną dla nich wyżerkę. Miód spowoduje przyklejenie się insektów. Na drugi dzień tekturę z przyklejonymi insektami należy spalić, bądź zalać wrzątkiem. Zamiast miodu można również użyć mieszanki cukru pudru z boraksem lub klasycznych środków owadobójczych dla owadów biegających. Mącznik młynarek Miejsce występowania: kuchnia, magazyny spożywcze Okres życia bez jedzenia: kilka tygodnia Pokarm: produkty mączne Jak dostaje się do domu/mieszkania: można przynieść go w pożywieniu z niezaufanych źródeł, chrząszcze wlatują do domu przez otwarte okno Mącznik młynarek to owad, który nie bez powodu otrzymał swoją nietypową nazwę. Jest on szczególnym zagrożeniem dla wszelkiego rodzaju produktów mącznych, które znajdują się w naszej kuchni i spiżarni. To insekt, który sieje spore zaniepokojenie u mieszkańców, którzy znajdą go w swoim pożywieniu, ponieważ jego żerowanie przypomina nieco wołka zbożowego. Czym wyróżnia się ten nietypowy i tak mało znany insekt? Charakterystyka Tenebrio molitor, czyli inaczej mącznik młynarek występuje w naszych domach głównie na wiosnę, kiedy to dorosłe chrząszcze wlatują do naszych mieszkań i domów i składają swoje jaja. Jedna samica jest w stanie złożyć nawet 160 jaj, przez co ich ilość w kuchni może być gigantyczna! Mączniki żyją około 2 miesięcy, jednak przez cały okres swojego życia są płodne i zdolne do rozrodu nawet do jesieni. Jak większość domowych insektów mączniki uwielbiają wysoką temperaturę i wilgoć, które tylko przyspieszają ich rozród. Zanim ze złożonych jaj wyklują się larwy musi minąć od 5 do 20 dni, następnie larwy mącznika przeobrażają się w poczwarki po około 180-250 dniach. Po całym procesie poczwarki zmieniają się w chrząszcze po około 30 dniach. Jak wygląda mącznik młynarek? Mącznik młynarek jest połyskliwym chrząszczem z brunatnymi prążkami i bruzdami na ciele. Spód jego odwłoka jest dużo jaśniejszy od reszty ciała. Ma bardzo wyraźnie odznaczoną głowę od reszty ciała z parą paciorkowatych czułek i z błyszczącym, bardzo gładkim przedpleczem. Posiada trzy pary odnóży, które są podzielone na człony przednie, środkowe, których jest pięć i cztery tylne. Jego wielkość to od 1,5 cm do 2,5 cm. Posiada skrzydełka. Larwy mącznika młynarka są chude i długie. Mają nawet 3 centymetry. W pierwszym etapie rozwoju są białe, dlatego w mące bardzo ciężko je dostrzec, natomiast w kolejnym etapie stają się pomarańczowe. Są pokryte chitynowym pancerzykiem i posiadają bardzo silny aparat gębowy. Czy mącznik młynarek gryzie? Na szczęście ani larwy mącznika, ani sam dojrzały mącznik młynarek nie jest dla nas niebezpieczny. Żeruje głównie na produktach roślinnych, wszelkiego rodzaju, mąkach, kaszach, zbożach, płatkach, czy suszonych owocach. Niestety jego obcowanie z naszą żywnością może całkowicie zniszczyć jej przydatność do jedzenia. Samica mącznika składa lepkie jaja bezpośrednio na jedzenie, które wraz z rozwojem zanieczyszczają je, zostawiając liczne odchody. Jeśli człowiek zje taką żywność, może dojść do zatrucia pokarmowego. Niestety soki żołądkowe nie są tak silne by zabić larwy, dlatego żywe zostaną wydalone wraz z kałem. Dodatkowo mącznik powoduje bardzo nieprzyjemny zapach naszego jedzenia i doprowadza do zwilgocenia i gnicia żywności. Jak się pozbyć mącznika młynarka? Jeśli w naszej kuchni znajdziemy mącznika młynarka, powinniśmy niezwłocznie przeszukać wszystkie produkty w naszych szafkach i wyrzucić te, w których znajdziemy jaja, larwy, poczwarki, czy choćby odchody. Jeśli inwazja jest zbyt duża warto zawołać specjalistę, który wykona oprysk, zamgławianie ULV lub termiczne zabójstwo insekta. Mucha domowa Miejsce występowania: wszędzie, rozwijają się blisko ludzi i zwierząt, w pobliżu odpadków organicznych. Okres życia bez jedzenia: kilka tygodnia Pokarm: kał, odpadki organiczne, pot, padlina, śmieci Jak dostaje się do domu/mieszkania: wpadają przez otwarte okna, zwabione zapachem jedzenia i ludzkiego ciała. Mucha domowa to bardzo uciążliwy owad, którego zna każdy z nas. Poza denerwującym brzęczeniem i siadaniem na wszystkich częściach ciała, czy na jedzeniu jest nosicielem bardzo wielu groźnych dla naszego zdrowia chorób. Muchy występują praktycznie we wszystkich strefach klimatycznych i w różnych środowiskach. Charakterystyka Muchy domowe charakteryzują się podłużnymi, jasnymi paskami, które są bardzo widoczne na tle ciemnego odwłoka i dużymi oczami o czerwono-brunatnym zabarwieniu. Muchy posiadają przezroczyste skrzydełka i odnóża wyposażone w przyssawki i małe pazurki, które ułatwiają im stabilne utrzymanie na pionowych powierzchniach i sufitach. Mucha sama w sobie nie jest groźnym insektem, ponieważ nie gryzie, ani nie wysysa ludzkiej krwi. Sposób jej życia i odżywiania może jednak okazać się groźny dla człowieka. Jak wiadomo muchy uwielbiają intensywne zapachy, jakimi jest pot, czy kał, dlatego są dużym zagrożeniem epidemiologicznym. Wiele badań wykazało, że jedna mucha jest w stanie przenieść na swoim ciele nawet do 30 milionów mikroorganizmów, które mogą powodować groźne choroby, takie jak dur brzuszny, paratyfus, cholera, gruźlica, salmonelloza, czy polio. Jak wygląda larwa muchy? Muchy żyją zaledwie miesiąc, jednak w tym czasie są w stanie złożyć gigantyczną ilość jaj. Raz na kilka dni mucha składa około 100 jaj w pobliżu odpowiedniego dla jej potomstwa pokarmu. Mowa tu o kale, padlinie i resztkach organicznych. Po wykluciu larwy żerują w łatwo dostępnym pożywieniu i po czasie przekształcają się w poczwarki, a następnie w dorosłe owady. Larwy muchy są biało-żółte, a ich wielkość to kilka milimetrów. Rośliny odstraszające muchy Muchy domowe mogą zniszczyć nastrój letniego wieczoru na balkonie, czy w ogródku. Latające nad posiłkiem i brzęczące przy uchu insekty możemy zwalczyć za pomocą naturalnych środków. Wiele osób sięga po toksyczne preparaty, które mogą dostać się do pożywienia i pogorszyć jego stan. Tymczasem okazuje się, że dobrym rozwiązaniem są naturalne metody, jakimi są rośliny odstraszające muchy. Wystarczy, że posadzimy je w miejscu, gdzie przebywamy najwięcej czasu i w pobliżu może znajdować się żywność i po sprawie. Nie dość, że pozbędziemy się uporczywych insektów, to jeszcze upiększymy swoje wnętrze, balkon lub ogród. Rośliny, które odstraszają muchy wydzielają wiele zapachów i olejków eterycznych, których bardzo nie lubią owady. Okazuje się, że większość trutek na muchy posiada właśnie różnego rodzaju wywary i składniki roślinne. O jakie rośliny chodzi i które z nich warto mieć w swoim domu? Lawenda wąskolistnaPelargonia pachnącaWawrzyn szlachetnyMięta pieprzowaPalczatka cytrynowaBazylia pospolitaGoździk siny Jak pozbyć się much? Istnieje wiele sposobów na pozbycie się much domowych. Zaczynając od roślin, o których już wspominaliśmy, kończąc na gotowych środkach odstraszających i trujących. Oczywiście najprostszym z nich jest użycie gazety, kapcia lub łapki na muchy, jednak wymaga to zwinności i umiejętności polowania. Do tego trzeba mieć na uwadze to, że zabicie muchy na ścianie może pozostawiać nieestetyczne plamy, dlatego najbardziej poleca się wszelkiego rodzaju lepy na muchy, które przyciągają swoim zapachem i kolorem, a na swojej powierzchni mają klej do którego przyklei się nie tylko mucha, ale również ćmy i inne insekty latające. Świetnym rozwiązaniem są również wszelkiego rodzaju spraye i tabliczki, które wydzielają trujące dla owadów substancje. Mrówki faraona Miejsce występowania: wszędzie, blisko człowieka, szczeliny w suchym i ciepłym pomieszczeniu blisko pokarmu Pokarm: wszystko Okres życia bez jedzenia: kilka miesięcy. Jak dostaje się do domu/mieszkania: mrówki dostają się do domu przez szczeliny między ścianami i podłogami lub przez otwarte okna. Mrówki faraona, czyli inaczej faraonki to bardzo często występujący w naszych domach gatunek insekta. Występują w gospodarstwach domowych na całym świecie, a ich wytępienie to nie lada wyzwanie. Czym charakteryzują się te niewielkie stworzenia i jaki jest sposób na mrówki faraonki? Charakterystyka Mrówki faraonki są znane już z czasów starożytności, kiedy to uznawane były, jako jedna z plag egipskich. Ich natura ciągle motywuje je do poszukiwania i osiedlania nowych miejsc. Najczęściej można je spotkać w blokowiskach mieszkalnych, gdzie dzięki centralnemu ogrzewaniu mogą rozmnażać się w idealnym dla siebie miejscu. Lubią ciepłe i suche szczeliny i nieszczelności ścian, a także przestrzenie międzypodłogowe, czy boazerię. Najlepszym domem dla mrówek faraonek jest nasza kuchnia, w której mają nieskończoną ilość pożywienia. Jedzą wszystko, jednak ich ulubionym pokarmem jest pokarm białkowo- mięsny, dlatego jeśli posiadasz w domu psa lub kota, to mrówki szybko wywęszą jego miskę. Bardzo często można spotkać latające mrówki z małymi skrzydełkami. Warto wiedzieć, że skrzydełka oznaczają u mrówek okres rozrodu, w czasie którego poszukują nowego miejsca do założenia gniazda. Jak wyglądają mrówki faraonki? Mrówki faraonki, czyli Monomorium faraonis to malutki gatunek mrówki o lekko żółtawym zabarwieniu. Robotnice faraonek osiągają jedynie 1,5-2 mm długości, co sprawia, że są ledwo widoczne na pierwszy rzut oka. Jak wygląda ugryzienie mrówki? Niestety mrówki faraona poza zniszczeniami w domu, niosą ze sobą spore zagrożenie chorobotwórcze. Przez ciągłą zmianę miejsca, na swoim odwłoku przenoszą wiele bakterii i mikroorganizmów. Duży niepokój może spowodować fakt, że bardzo boleśnie gryzą i powodują silne objawy alergiczne. Miejsce ugryzienia natychmiast puchnie, jest wyraźnie zaczerwienione i swędzi. Poza licznymi stratami materialnymi w naszych domach mogą powodować choroby bakteryjne i wirusowe, dlatego nie warto bagatelizować ich obecności. Mrówki w domu – jak zlokalizować gniazdo? Mrówki to bardzo mądre stworzenia, które zostawiają ślad zapachowy z gniazda do źródła pożywienia, dlatego jeżeli chcesz zlokalizować źródło, z którego przedostają się do Twojego mieszkania – musisz pobawić się w detektywa i podążać po ścieżce, którą tworzą. Jest to najlepszy i najbezpieczniejszy sposób. Wiele osób rozsypuje w poszczególnych miejscach cukier, a gdy mrówki wyjdą, kroczą po ścieżce do ich gniazda. Niestety w wielu przypadkach, taki zabieg może zwabić jeszcze więcej kolonii i powiększyć problem. Domowe sposoby na mrówki – jak się pozbyć mrówek? Niestety wytępienie mrówek faraona wcale nie jest takie proste, ponieważ w odróżnieniu od innych gatunków – zlokalizowanie i zabicie królowej nie powoduje wymarcia całej kolonii. Mrówki te posiadają zdolność pielęgnowania potomstwa i wychowywania niezapłodnionych jaj, przez co bez trudu są w stanie założyć nową kolonie bez królowej. Istnieje jednak domowy sposób na mrówki i ich całkowite wytępienie. Najlepiej spisze się tutaj specjalny preparat na mrówki, który przyciągnie je swoim zapachem i zatruje całe mrowisko. Jeśli nie chcemy korzystać z gotowych środków możemy spróbować dokładnie odkurzyć szczelinę z które wychodzą insekty, a następnie dokładnie ją uszczelnić. Warto również zabezpieczyć zagrożone miejsca listkami świeżej mięty lub bazylii, które powinny skutecznie odstraszyć mrówki faraona. Mklik mączny Miejsce występowania: najczęściej kuchnie, spiżarnie i magazyny spożywcze, w pobliżu pożywienia. Pokarm: produkty mączne, kasze, orzech, suszone warzywa, owoce, grzyby, kakao, przyprawy, ziarna zbóż, nasiona roślin strączkowych. Okres życia bez jedzenia: kilka miesięcy. Jak dostaje się do domu/mieszkania: przyniesiony ze sklepu lub przedostaje się przez okno, zwabiony zapachem jedzenia. Mklik mączny to szkodnik, który bardzo często możemy spotkać w swojej kuchni i spiżarni. Wiele osób nazywa je po prostu molem spożywczym, jednak ich budowa nieco się różni od mola ubraniowego, który odwiedza nasze szafy. Jakim zagrożeniem dla naszego pożywienia i zdrowia są mole spożywcze? Charakterystyka Mkliki mączne to niewielkie motyle, które należą do rodziny omacnicowatych, a ich wygląd praktycznie za każdym razem porównywany jest do mola spożywczego. Niestety jego żer w naszej kuchni lub w magazynach spożywczych może przynieść dużo większe szkody. Mkliki składają swoje jaja bezpośrednio na produkty spożywcze, którymi żywią się gąsienice przez cały okres życia do przepoczwarzenia w motyla. Wyróżnia się poszczególne rodzaje moli kuchennych, których zniszczenia mogą się od siebie nieco różnić. W swoim pożywieniu można spotkać mklika próchniczka i mklika daktylowca, które w szczególności uszkadzają ziarna zbóż i ich wszelkie przetwory, a także suszone warzywa, owoce, kakao, czy tytoń.. W produktach spożywczych, które są importowane do Polski z innych krajów najczęściej możemy spotkać jednak mklika figowiaka i kauczukowca. Jak wygląda mklik mączny? Jak już wspomnieliśmy mklik jest porównywany do mola nie bez przyczyny. Ich rozmiary i zabarwienie jest bardzo podobne, przez co bardzo często są mylone. Rozpiętość skrzydełek mklika mącznego wynosi od 6-25 mm. Barwa ich skrzydeł jest najczęściej szarożółta, jasnoszara, brązowa lub niebieskoszara. Na powierzchni skrzydeł można dostrzec wyraźne plamki, bądź rozmyte linie i zygzakowate wzorki. Larwa mola spożywczego Jaja, które składa samica mają kolor białawy i są praktycznie niezauważalne, przez swój niewielki rozmiar. W ciągu całego życia samica może wykluć nawet 200 jaj. Po kilku tygodniach wykluwają się z nich owłosione białoróżowe lub szarozielone larwy. Ich wielkość i wygląd są zależne od środowiska w jakim się rozwijają, pożywienia i temperatury. Po przepoczwarzeniu w motyla, nie są już tak groźne, ponieważ nie potrzebują tyle jedzenia, co larwy. Dużym zagrożeniem w przypadku motyla może być jedynie to, że złożą kolejne jaja. Czy mole spożywcze czy są szkodliwe dla zdrowia? Mole spożywcze żerują na naszym pokarmie niszcząc i zanieczyszczając je swoimi odchodami. Porażają produkty mączne i rozdrabniają je, powodując również gnicie i wilgocenie. Zjedzenie jaj lub gąsienicy może spowodować problemy żołądkowe i nudności. Jak pozbyć się moli spożywczych? W wielu domach najpopularniejszą metodą na mole spożywcze są przylepiane do szafek nakładki z klejem, jednak okazuje się, że mogą one wabić zapachem, co sprawi, że nasz problem może się powiększyć. Jak wiadomo, mole możemy przynieść ze sobą do domu w różnego rodzaju żywności, dlatego aby ich uniknąć kupujmy ze sprawdzonych źródeł i sprawdzajmy, czy opakowania produktów nie są uszkodzone. Mole i ich jaja najlepiej jest po prostu wyrzucić, jednak ich zlokalizowanie może być trudne. Warto przejrzeć wszystkie produkty, wyrzucić te zanieczyszczone i dokładnie odkurzyć każdy zakątek szafki. Dobrym sposobem na to, aby mole nie powróciły jest trzymanie produktów w pojemnikach bez dostępu do tlenu i dziurek. Szubak Miejsce występowania: wełniane dywany, koce, meble z naturalnej skóry, ubrania skórzane Pokarm: owady, substancje organiczne, martwy ludzki naskórek, produkty pochodzenia zwierzęcego Okres życia bez jedzenia: kilka miesięcy. Jak dostaje się do domu/mieszkania: wlatują przez rozszczelnione okno lub przez wentylację. Szubak to chrząszcz, który przywędrował do Polski z Afryki całkiem niedawno, jednak Ci którzy mieli z nim do czynienia, doskonale wiedzą jak trudno jest go wypędzić z domu. Co wyróżnia to szkodliwe stworzenie? Charakterystyka Szubaki uwielbiają żyć w pobliżu człowieka, gdzie mają nieskończoność pokarmu i sprzyjające warunki rozwoju. Można go spotkać w swoim domu, niezależnie od aktualnej pory roku. Szubaki uwielbiają oświetlone i ciepłe miejsca. Samice najczęściej składają swoje jaja we wszelkiego rodzaju materiałach, dywanach, kocach i tkaninach, gdzie atmosfera dla rozwoju larw jest idealna. Jak wygląda szubak? Dorosłe szubaki to około 5 milimetrowe, owłosione chrząszcze o brązowym lub złotym zabarwieniu. Posiadają skrzydełka, dzięki czemu z łatwością się przemieszczają. Mają bardzo długie czółka, które ułatwiają im polowanie, natomiast haczyki na odnóżach pozwalają na chodzenie po pionowych powierzchniach, czy sufitach. Szubak – larwa Jedna samica jest w stanie w ciągu swojego życia nawet 50 jaj. Najlepszą temperaturą do ich rozwoju to temperatura pokojowa. Larwy szubaka są dużo większe od samego chrząszcza, ponieważ mierzą od 8 do 10 mm. Są owłosione i żywią się substancjami organicznymi. Po około 40 dniach, z larw powstają dorosłe osobniki zdolne do rozrodu. Jak pozbyć się szubaków ze swojego domu? Aby wytępić te szkodniki z naszego mieszkania, należy najpierw odnaleźć ich gniazdo. Nie jest to trudne ponieważ wystarczy położyć na podłodze wełniany sweter lub koc i po kilku godzinach go wytrzepać. Jest to najlepsze zwabienie tych insektów. Warto co jakiś czas dokładnie sprzątać w swojej szafie i w pomieszczeniach, gdzie posiadamy produkty z naturalnych skór, czy wełny. Warto również rozpylić chemiczny preparat na szubaki, który sprawi, że wyginą razem z jajami i larwami. Żywiak chlebowiec Miejsce występowania: kuchnia Pokarm: suche produkty, takie jak mąka, kasze, suszone owoce i warzywa, ziarna zbóż, ryż, przyprawy… Okres życia bez jedzenia: kilka dni Jak dostaje się do domu/mieszkania: wlatują przez okna Charakterystyka Żywiaki chlebowce, aby rozmnażać się w prawidłowy sposób potrzebują do tego odpowiednich warunków. Potrzebują do tego temperatury nie wyższej niż 22 stopnie. Jeśli klimat przekroczy ten próg – żywiaki chlebowce będą rozwijać się dużo wolniej. Samice składają jaja bezpośrednio na produkty spożywcze, jednak natura wyposażyła larwy w pewnego rodzaju odporność. Są one w stanie przeżyć nawet 8 dni bez pożywienia. Larwy posiadają bardzo dobrze wykształcony węch i silne żuwaczki, które są w stanie przegryźć nawet foliowe woreczki. Żywiaki do życia potrzebują spokój, dlatego nie łatwo jest je dostrzec w swojej kuchni. Mimo skrzydełek nie lubią latać i prowadzą raczej nocny tryb życia. Jak wygląda żywiak chlebowiec? Żywiaka można spotkać w suchych i ciemnych miejscach. Jego larwy mają charakterystyczny kształt litery C lub rogalika i mierzą około 5 mm. Są bardzo małe i dość ruchliwe. Ich kolor jest jasnokremowy lub żółty. Larwy są pokryte żółtymi włoskami i mają ciemnobrunatną głowę. Dorosłe żywiaki mają od 2-5 mm i są brunatnymi chrząszczami z małymi kropkami na grzbiecie. Ich cechą charakterystyczną są posegmentowane czułki. Czy żywiak chlebowiec gryzie? Żywiaki chlebowce nie lubią ludzi, dlatego porządnie się przed nimi ukrywają. Żywią się suchymi produktami z naszej kuchni, dlatego nie musimy się bać, że zrobią nam krzywdę. Żywiaki chlebowce nie gryzą! Żywiak chlebowiec – jak się pozbyć Jeśli zauważymy w naszych produktach żywiaka chlebowca, powinniśmy je jak najszybciej wyrzucić i dokładnie sprawdzić i wysprzątać całe pomieszczenie i półki. Aby efekt był dokładniejszy i trwały warto wykonać oprysk za pomocą specjalnego preparatu. Efektowne może okazać się także zamgławianie ULV. Psotnik zakamarnik Miejsce występowania: ciemne i wilgotne zakamarki np. w łazience lub w przedpokoju, piwniece Pokarm: porosty, grzyby, martwa materia organiczna, resztki roślinne, produkty spożywcze Okres życia bez jedzenia: kilka miesięcy Jak dostaje się do domu/mieszkania: można je przynieść do domu w książkach lub w ubraniach. Charakterystyka Psotniki zakamarki są inaczej nazywane gryzkami. Niepokoją mieszkańców swoją obecnością, jednak nie wyrządzają im żadnej krzywdy. Ich głowa jest wyposażona w gryzący aparat gębowy, jednak jest on przeznaczony wyłącznie do rozdrabniania pokarmu. Psotniki same w sobie nie są szkodliwe jednak ich obecność powoduje zwiększenie się wilgoci w pomieszczeniu, czego skutkiem może okazać się powstanie grzyba lub pleśni, który dla naszego zdrowia jest bardzo groźny. Jak wygląda psotnik zakamarnik? Psotniki zakamarki to małe robaczki, które zadomawiają się w ciemnych i pełnych wilgoci miejscach. Mierzą od 0,7 do 6 mm wielkości. Są bardzo małe przez co można mieć problem z ich zlokalizowaniem. Niektóre gatunki są wyposażone w skrzydła, które ułatwiają im zasiedlanie nowych miejsc. Posiadają jasnoszare lub ciemnobrązowe odcienie i dużą czarną głowę, która wyraźnie odznacza się od całego ciała. O ich obecności najczęściej można dowiedzieć się po znalezieniu odchodów. Domowe sposoby na pozbycie się psotników Pozbycie się psotników zakamarków powinno rozpocząć się od wytropienia ich gniazda. Warto szukać w ciemnych miejscach, które rzadziej odwiedzamy. Tam znajdziemy samice, natomiast samców warto szukać w pobliżu okien i kloszów lamp. Podstawą do pozbycia się psotnika jest zadbanie, aby w pomieszczeniu było jak najmniej wilgoci. Następnym etapem jest dokładne wysprzątanie całego mieszkania i uszczelnienie wszystkich szczelin w ścianach i między podłogami. Wszystkie porażone przez szkodniki produkty wyrzucamy. Wszystkie składniki spożywcze warto przechowywać w osobnych pudełkach, bez szczelinek i dziurek. Mól ubraniowy Miejsce występowania: szafy, garderoby Pokarm: naturalne tkaniny, futra Okres życia bez jedzenia: kilkanaście miesięcy. Jak dostaje się do domu/mieszkania: z innego mieszkania lub przez otwarte okno zwabione zapachem lepa na mole. Charakterystyka Mole ubraniowe to drobne motyle, których rozpiętość skrzydeł wynosi od 12 do 16 mm, a długość ich ciała to 8-12 mm. Mole to stworzenia, które mimo skrzydełek nie przepadają za lataniem. Nie lubią światła i wilgoci, dlatego najczęściej możemy spotkać je w ciemnych zakątkach naszych szaf i szuflad. Dorosły mól odzieżowy nie pobiera jedzenia tylko korzysta z zapasów zebranych przez larwy, dlatego to ich powinniśmy się najbardziej obawiać. Jak wyglądają mole ubraniowe? Na całym świecie występuje ponad 2000 moli, jednak w naszych szafach możemy spotkać tzw. mola kożusznika, który jak sama nazwa wskazuje jest miłośnikiem futer i wełny. Jest niewielkich rozmiarów i swoim wyglądem przypomina nieco małą ćmę. Mole ubraniowe są najczęściej zabarwione na żółto, a na swoich skrzydełkach posiadają czarne plamki, dzięki którym bez problemu można je rozpoznać. Larwy moli ubraniowych Niestety larwy moli są najbardziej żarłoczne, ponieważ trwają w tej postaci nawet 40 tygodni. Po wykluciu z jaja, osiadają na wszelkiego rodzaju materiałach naturalnego pochodzenia i wygryzają w nich dziury. Po przekształceniu w motyla, mole są już praktycznie niegroźne chyba, że jest to samica, która za chwile złoży kolejne kilkaset jaj. Jaja moli ubraniowych są ciężkie do zlokalizowania, ponieważ są bardzo małych rozmiarów, a ich kolor często zlewa się z tkaniną i wygląda jak zabrudzenie. Larwy moli również są ciężkie do zlokalizowania, ze względu na niewielkie rozmiary i fakt, że się przemieszczają. Jak wytępić mole ubraniowe? Mole ubraniowe bardzo lubią miejsca suche i ciepłe, dlatego pierwszym krokiem w pozbyciu i zapobieganiu ich występowania jest wietrzenie szafy. Warto raz na jakiś czas wyciągnąć wszystkie ubrania i wysprzątać wnętrze szafy. Wszystkie kurtki i płaszcze wykonane z naturalnych futer, czy skór warto wystawiać na balkon lub ogród, aby dokładnie je przewietrzyć. Mole ubraniowe nienawidzą zapachu naftaliny i świeżej lawendy, dlatego warto w swojej szafie zmieścić specjalne nakładki zapachowe lub zebrać lawendę w swoim ogrodzie i ususzyć. Używanie specjalnych naklejek, do których mole się przykleją może nie być zbyt dobrym rozwiązaniem, ponieważ posiadają one zapach przyciągający owady, co może spowodować, że na własne życzenie zaprosisz do swojej szafy mole ubraniowe. Pchły Miejsce występowania: ludzka lub zwierzęca skóra, ciemne i wilgotne, brudne miejsca Pokarm: krew ludzka lub zwierzęca Okres życia bez jedzenia: kilka miesięcy. Jak dostaje się do domu/mieszkania: jeśli mamy zwierzęta to w ich sierści, na ubraniach Charakterystyka Pchła jest bezskrzydłym owadem o wielkości maksymalnej 3 mm. To niezwykle groźne stworzenie, które może przenosić liczne choroby i pasożyty. Jej głównym pożywieniem jest ludzka krew, jednak na skórze zwierzęcej również jest w stanie długo wyżyć. Jeśli wniesiemy je do domu, mogą bardzo szybko się rozmnażać i siać gigantyczne spustoszenie. Pchły żerują na ludzkiej skórze i są w stanie wysysać krew nawet przez godzinę, co sprawia, że ilość wypitej krwi przekracza rozmiar ich ciała nawet o 20 razy. Jak wyglądają pchły i jakie choroby wywołują? Jak wygląda pchła? Pchłę można dostrzec gołym okiem, ponieważ jest ciemnobrązowa lub czarna. Pomimo małych rozmiarów wywołuje gigantyczne szkody. Jej ciało jest bocznie spłaszczone i posiada chitynowy pancerzyk. Pchły mają bardzo rozwinięte aparaty kująco-ssące przez co bez problemu przebijają się przez skórę swojej ofiary. Nie posiadają skrzydeł. Poruszają się na licznych odnóżach, którymi wykonują długie skoki. Zdarza się, że pchła może podskoczyć na wysokość nawet 20 cm i odległość 1 m. Jak sprawdzić czy w domu są pchły? Najłatwiej jest znaleźć pchłę poprzez obejrzenie swojej skóry. To na niej pchła może wywołać największe szkody. Olejna może okazać się sierść naszego pupila, a także dywan i różnego rodzaju ciemne szczeliny, w których może osadzać się brud. Czy ugryzienie pchły jest szkodliwe? Niestety ugryzienia pchły są bardzo bolesne i widoczne na skórze. Mogą powodować reakcje alergiczne, opuchnięcia, sile zaczerwienienia i bardzo drażniące swędzenie. Poza reakcjami zewnętrznymi naszego organizmu, ugryzienia pchły mogą wywołać wiele szkód wewnętrznych. Mowa tu o wirusach i pasożytach, a także chorobach zakaźnych. Mówi się, że pchły są dużym zagrożeniem epidemiologicznym. Ugryzienia przez pchłę najczęściej występują w dużej ilości w regularnych rzędach, które są bardzo charakterystyczne. Jedna pchła może wywołać: tyfus plamistytularemięgronkowiec złocistyzapalenie mózgutasiemcadżumę Czego boją się pchły? Pchły bardzo nie lubią wody, dlatego kąpiel i wypranie wszystkich ubrań, pościeli, koców powinny być naszymi pierwszymi czynnościami. Następnym etapem powinno być dokładne odkurzenie i wysprzątanie mieszkania, ze zwróceniem szczególnej uwagi na dywan i meble materiałowe. Pchły bardzo nie lubią ostrych, ziołowych zapachów, dlatego warto w całym mieszkaniu rozłożyć wieże liście mięty, cytrynę, czy olejek z eukaliptusa. Jeśli posiadasz w domu zwierzęta – je również wykąp i zakup specjalny preparat lub obrożę, która odstraszy te groźne insekty. Wszy Miejsce występowania: owłosione okolice ludzkiego ciała Pokarm: martwy naskórek Okres życia bez jedzenia: – Jak dostaje się do domu/mieszkania: we włosach swojej ofiary Charakterystyka Wszy są bardzo popularną plagą, która najczęściej występuje w przedszkolach i szkołach. Są przynoszone do domu we włosach i na skórze głowy. Można rozróżnić wesz ludzką i wesz łonową. Obydwa rodzaje występują w owłosionych okolicach ludzkiego ciała i są spotykane na całym świecie. Wszawica jest kojarzona z biedom i ubóstwem, jednak szybkość jej rozprzestrzeniania sprawia, że problem ten może dopaść każdego. Najczęściej występują w szkołach, gdzie rozprzestrzeniają się w błyskawiczny sposób na głowach dzieci. Jak wygląda wsza? Wesz ludzka to niewielkich rozmiarów owad, który osiąga maksymalnie 4,5 mm. Wszy nie posiadają skrzydełek, jednak przemieszczają się w bardzo szybki sposób za pomocą licznych odnóży. Wszy posiadają niesamowitą cechę, która sprawia, że dopasowują kolor swojego odwłoka do koloru włosów swojej ofiary, przez co są trudniejsze do wytropienia. Jak wytępić wszy? Sposobów na wytępienie wszy jest wiele. Najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z gotowych preparatów na wszawicę, które już po kilku zastosowaniach wybiją wszystkie szkodniki. Do tego typu środków załączony jest specjalny grzebień, którym wyczesuje się martwe insekty z włosów. Jeżeli dziecko przyniosło wszy ze szkoły – warto zgłosić taką sprawę do nauczycieli, aby wykonali kontrolę wszystkich dzieci i sprawdzili, kto jeszcze rozprzestrzenia szkodniki. Prusaki, czyli karaczany Miejsce występowania: ciepłe, wilgotne miejsca Pokarm: pożywienie o dużej zawartości wody, mąki, kasze, pieczywo, ziemniaki, cukier. Okres życia bez jedzenia: 40 dni pod warunkiem, że będą miały dostęp do wody. Jak dostaje się do domu/mieszkania: na ubraniach, przez okna, w starych meblach Charakterystyka Prusaki w domu są bardzo często mylone z karaluchami. Sa to bardzo nielubiane owady na całym świecie. Można je spotkać w ciepłych i wilgotnych miejscach, dlatego bardzo chętnie wdzierają się do naszych domów. Skąd wychodzą prusaki? Głównie z ciemnych i wilgotnych szczelin między ścianami. Żerują głównie nocą, ponieważ nie lubią bliskich kontaktów z ludźmi, czy zwierzętami domowymi. Najczęściej wkradają się do naszych kuchni i spiżarni, gdzie wyjadają owoce, pieczywo, ziemniaki, cukier i produkty mączne. Można je spotkać przy żywności, która w swoim składzie zawiera dużo wody. Bardzo silnie zanieczyszczają osiedlone miejsca swoimi odchodami, bakteriami i pleśniami, przez co bardzo łatwo jest je wytropić. Prusaki – wygląd Prusaki to owady o żółtobrązowym lub brunatnym kolorze. Posiadają dwa charakterystyczne pasy na przedpleczu, bardzo sztywny pancerz i długie czułki. Sposób ich poruszania jest niezwykle zwinny ze względu na długie odnóża wyposażone w haczyki. Dzięki nim mogą chodzić również po pionowych powierzchniach. Posiadają skrzydełka, jednak nie używają ich do latania. Są one raczej formą spadochronu podczas skoków i spadania z wysokości. Dorosły osobnik osiąga od 10 do 20 mm. Czy prusaki gryzą? Prusaki same w sobie nie gryzą, jednak na swoich odwłokach przenoszą wiele chorób wirusowych i bakteryjnych. Chodząc po żywności, zostawiają na niej wiele szkodliwych mikroorganizmów. Zjedzenie dotkniętego przez prusaki pożywienia, może skutkować zatruciem, biegunką, gruźlicą, czerwonką, tężcem, dżumą, trądem lub cholerą. Przez prusaki możemy nabyć wiele pasożytów, takich jak np. glista ludzka bądź tasiemiec. Domowe sposoby na prusaki Gdy zauważysz obecność prusaków w swoim mieszkaniu lub domu, natychmiast zawołaj specjalistę, który poprzez specjalne opryski wypędzi je ze wszystkich pomieszczeń. Możesz również sam spryskać poszczególne miejsca, za pomocą preparatu, który kupisz w każdym sklepie ogrodniczym. Po zagładzie wysprzątaj całe pomieszczenie i zadbaj o to, aby nie było w nim wilgoci. Karaluchy Miejsce występowania: blokowiska, zsypy, szczeliny w podłogach, brudne mieszkania, zaniedbane miejsca za meblami. Pokarm: praktycznie wszystko, resztki jedzenia, włosy, wata, kał, papier, a nawet tkaniny. Okres życia bez jedzenia: ponad miesiąc Jak dostaje się do domu/mieszkania: można je przynieść ze starymi i brudnymi meblami, wspinają się po ścianach i wchodzą przez szczeliny, można je przynieść na butach i na ubraniach. Charakterystyka Tak naprawdę karaluchy są większą wersją prusaków. Są to szkodniki niesamowicie odporne na wszelkie działania zwalczające. Mówi się, że są nawet odporne na działanie promieniowania radioaktywnego. Pojawienie się ich w naszym domu wiąże się z dużym wysiłkiem ich zwalczenia. Jak wygląda karaluch domowy i czego się boi? Jak wygląda karaluch? Karaluchy, podobnie jak prusaki posiadają bardzo twardy pancerz, dlatego mechaniczna próba ich unicestwienia może być bezskuteczna. Okazuje się, że karaluch jest w stanie przeżyć nawet bez głowy i umiera dopiero z głodu. Z natury karaluchy są kanibalami, więc bez problemu zjedzą nawet siebie nawzajem. Jak rozpoznać karalucha? Karalucha najłatwiej jest rozpoznać po dużym rozmiarze i charakterystycznych prążkach na pancerzu. Posiadają żółtobrązowe zabarwienie i długie czułki. Tak samo jak prusaki, maja skrzydełka, z których korzystają wyłącznie podczas spadania. Czy karaluchy gryzą? Na szczęście karaluchy w domu nie gryzą, jednak są nosicielami wielu groźnych chorób. Przez ich brudny tryb życia na swoich odnóżach są w stanie przenieść miliony mikroorganizmów, które następnie trafią do naszego pożywienia i wraz z nim do naszego żołądka. Jeden karaluch jest w stanie wywołać zatrucia, grypę jelitową, gruźlicę, cholerę i inne wirusy i choroby bakteryjne. Jak pozbyć się karaluchów? Aby całkowicie pozbyć się z mieszkania karaluchów, warto wezwać specjalistę, który wykona dezynfekcję za pomocą specjalnego, owadobójczego preparatu. Po przeprowadzeniu oprysków poleca się dokładne wysprzątanie całego mieszkania i zabezpieczenia i uszczelnienia wszystkich szpar i szczelin, którymi karaluchy mogłyby wrócić. Warto również dodatkowo zabezpieczyć swoje okna, które są najczęściej otwierane za pomocą siatki o drobnych oczkach, aby uniemożliwić karaluchom wejście. Wielu ludzi zarazić się robaków z nieprzetworzonego mięsa, słodycze lub zwierząt. Jeśli masz robaki w stolcu, wyszukiwanie i identyfikujące je poprzez badanie siebie może dostarczyć nieocenioną wiedzę potrzebną do dostać się do lekarza i się leczyć. Instrukcje 1 Idź do łazienki, gdy masz zamiar wypróżnienia i zabrać ze sobą parę rękawiczek lateksowych. 2 Załóż rękawice na przed usiąść do wypróżnienia, tak że będziesz przygotowany. Po pierwszej jeden lub dwa taborety wyjdzie i wpaść do WC, wybrać jeden z toalety w celu zbadania. Lepiej jest mieć kilka stołków gotowa do badania. W przypadku, gdy nie znaleźliśmy żadnych robaków w pierwszym stołku, będzie można sprawdzić drugi, aby mieć pewność, czy masz robaki. 3 Sprawdź stołek ściśle w dłoni i sprawdzić cienkich białych, włókniste linii w stolcu lub innych rzeczy, które przypominają robaki. Jeśli są one obecne, to prawdopodobnie masz robaki. 4 Przep³ucz stołki w toalecie po badaniu. Skontaktować się z lekarzem na wizytę, ponieważ robaki są uleczalne. Tak moi drodzy, nadszedł czas na rozmowę o kupie. Zawsze pytam swoich klientów o ich stolce oraz o częstotliwość wypróżnień. Zdaję sobie sprawę, że nie jest to dla wszystkich komfortowe pytanie, ale jakość stolca może być dobrym wskaźnikiem stanu czytanie:Na co zwrócić uwagę, jeśli chodzi o kupę?O czym mówi kolor stolca?O czym mówi zapach kupy?O czym mówi wygląd stolca?Tłustawa kupa, z połyskiemŚluz w kaleNa co zwrócić uwagę, jeśli chodzi o kupę?Stolec może być luźny, twardy, śmierdzący, żółtawy, brązowy, tłustawy, ze śluzem, krwią lub niestrawionymi resztkami pokarmu. Ale czy wszystkie te formy są okazem „zdrowej” kupy? Przyjrzyjmy się temu. I następnym razem, gdy idziesz do toalety na grubszą sprawę, zwróć uwagę na to, co ląduje w toalecie!Od lat wiadomo, że inspekcja wydzielin organizmu takich jak mocz, kał, ślina może nam dostarczyć ważnych informacji pod kątem oznak dysfunkcji. Niektóre parametry można ocenić gołym okiem, a niektóre zmierzyć tylko w laboratorium. Dziś powiemy sobie o walorach estetycznych naszego kału, które można ocenić bystrym okiem i dobrym co zwrócić uwagę, jeśli chodzi o kupę? Przede wszystkim na kolor, konsystencję i zdrowa kupa jest brązowa (od jasnego do ciemnobrązowego), jest dobrze uformowana (jak kiełbasa) i nie ma odstraszającego czym mówi kolor stolca?Zdrowy stolec ma barwę brązową, od jasnej do ciemnej. Kolor może się zmienić po spożyciu niektórych pokarmów (czerwone buraki, szpinak), po zażyciu niektórych środków (na przykład żelaza, węgla aktywnego) lub może wskazywać na problem lub bardzo ciemny kolor stolcaMoże być związany ze stosowaniem niektórych leków lub suplementów (żelazo, węgiel aktywowany), konsumpcją borówek, jagód, czerwonego wina. Czarna barwa może również wskazywać na utratę krwi z górnych odcinków przewodu pokarmowego, lub może być oznaką zapalenia, wrzodu, polipów, a nawet nowotworu. Zaparcia sprzyjają ciemniejszej barwie stolców. Czarny stolec z bardzo silnym bólem brzucha może wskazywać na wewnętrzne krwawienie, wówczas trzeba niezwłocznie zgłosić się do stolecKolor czerwony może być spowodowany spożywaniem buraków ale również krwawieniem z dolnych odcinków układu pokarmowego, okolic okrężnicy, odbytu, na przykład spowodowany żylakami odbytu. Wtedy zazwyczaj można znaleźć ślady krwi na papierze toaletowym. Stolec koloru ciemnozielonegoMoże być wynikiem spożywania dużej ilości zielonych warzyw (szpinak, jarmuż).Szary stolecMoże wskazywać, że w żółci nie ma wystarczająco bilirubiny (związku barwnego), że produkowana jest mała ilość żółci, i/lub spożywana jest zbyt duża ilość tłuszczu. Może to być spowodowane upośledzoną produkcją żółci, infekcją, reaktywnością na pokarmy, problemami z trzustką, niskim stężeniem kwasu solnego w żołądku, co skutkuje zaburzeniami trawienia. Warto wspomnieć, że jeśli nagle zmienisz dietę, na przykład na dietę niskowęglowodanową i wysoko tłuszczową, Twój stolec może mieć jaśniejszy kolor, szczególnie na początku. Jest to związane z faktem, że jak jesz więcej tłuszczu - Twój organizm potrzebuje więcej żółci i czasami potrzebuje trochę czasu, aby się przyzwyczaić do nowej diety i produkować więcej stolecŻółty, często występuje wraz z luźnym stolcem, biegunką i połączony jest z intensywnym zapachem. Może to być związane z szybkim pasażem jelitowym, i nie wystarczająca ilością żółci. Żółć zawiera bilirubinę, która nadaje stolcowi brązowe zabarwienie. Możliwe przyczyny żółtego stolca to nietolerancja glutenu, infekcje (Salmonella, Clostridium, i inne), stosowanie leków, (nadmierne) spożywanie alkoholu, zaburzenia czynności wątroby i/lub produkcji żółci, kamienie żółciowe. Notabene, przewlekle szybki pasaż jelitowy może powodować zaburzone wchłanianie składników odżywczych. Niemowlęta mają często żółte kupy, co akurat nie jest objawem żadnej czym mówi zapach kupy?Zdrowy stolec nie musi być zupełnie bezwonny. W wyniku procesów fermentacji bakterii w jelitach i obecności martwych drobnoustrojów jelitowych – pewna doza zapachu jest czymś normalnym. Jednak gdy zapach Twojego kału jest bardzo intensywny – wręcz śmierdzi - lub ma inny niż zwykły zapach, powinno to włączyć „alarm”. Może to być oznaką infekcji jelitowej (bakterie, pasożyty, drożdże), upośledzenia trawienia (szczególnie białek), stanu zapalnego jelit, alergii lub nietolerancji pokarmowej. Kwaśny zapach może wskazywać na niskie pH kału, przerost drożdży i/lub nadmierne spożycie skrobi. Jeśli puszczasz śmierdzące gazy, o woni zgniłych jaj, pomyśl o procesach gnilnych i o nadmiernym uwalnianiu siarki. Jeśli stolec śmierdzi i ma konsystencję przypominającą papkę - może to wskazywać na stan czym mówi wygląd stolca?Zdrowy stolec ma kształt kiełbasy, niezbyt twardą i niezbyt luźną konsystencję – jest jak w sam raz. Jeśli ten opis nie pasuje do Twojej kupy, czytaj dalej. Chronicznie „papkowata” kupa, która jest luźna i nieuformowanaMoże przyklejać się do toalety i aby dobrze się wytrzeć, trzeba użyć dużej ilości papieru toaletowego. Kawałki stolca mogą unosić się na powierzchni muszli klozetowej. Najczęstsze przyczyny chronicznie papkowatego stolca to infekcje pasożytnicze, bakteryjne, dysbioza jelitowa, biegunka po zastosowaniu antybiotyków (przerost drożdżaków), nietolerancja pokarmowa (histamina, laktoza, gluten), alergie pokarmowe, niski poziom kwasu żołądkowego, zaburzenia funkcji trzustki lub stosowanie zbyt twardy stolecJest często związany z powolnym pasażem jelitowym; ze stolcem, który może przypominać kiełbasę, ale jest on grudkowaty, lub występuje w mniejszych kawałkach. W przypadku zaparć częstotliwość wyróżnień występuje raz na 3 dni lub rzadziej. Często odczuwa się dyskomfort i potrzebę pójścia do toalety, ale nie możesz oddać kału. Twardy stolec i zaparcia są częstsze u kobiet, i u osób z nadwagą. Zaparcia mogą być związane z powolnym pasażem jelitowym, co może być skutkiem zbyt długiego trzymania stolca, np. dzieci i nauczyciele w szkołach, kierowcy samochodów mogą mieć taką skłonność. Nadwaga, pasożyty jelitowe, alergia pokarmowa, ciąża, niedoczynność tarczycy, nietolerancja glutenu, stosowanie leków (kodeina, leki przeciwdepresyjne, antyhistamina), suplementy (żelazo), predyspozycje genetyczne, fizjologia jelit, neurodegeneracja, czasami odwodnienie i za mało błonnika pokarmowego mogą również przyczyniać się do zaparć i twardych wodniste stolce, biegunkaBiegunka to wodniste, nieuformowane stolce, których nie można powstrzymać. Może występować ostra lub przewlekła biegunka. W przypadku ostrej biegunki dolegliwości zazwyczaj ustępują samoistnie w ciągu kilku dni. Przewlekła biegunka trwa dłużej niż 3 tygodnie. Przewlekłej biegunce może towarzyszyć śluz i krew w kale. Przewlekła biegunka może również występować naprzemiennie z epizodami normalnie uformowanych stolców, zaparciami i twardymi stolcami. Przewlekła biegunka zwiększa ryzyko odwodnienia i utraty elektrolitów, dlatego pamiętaj o piciu odpowiedniej ilości wody, jeśli cierpisz na przewlekłą biegunkę. Przewlekła biegunka może być spowodowana przewlekłą infekcją bakteryjną, pasożytami, nietolerancją pokarmową (gluten, histamina, laktoza, fruktoza), alergiami pokarmowymi, stanem zapalanym jelit, chorobą autoimmunologiczną, zaburzeniami pracy trzustki, alergia na nikiel lub lateks, dysbiozą jelitową (po antybiotyku), dodatkami do żywności lub wspomnieć, że niektórzy doświadczają zmian w konsystencji stolca, która przechodzi ze zbyt luźnego na zbyt twardy. Tłustawa kupa, z połyskiemZdrowy stolec zawiera tłuszcz, około 0-4 gramów tłuszczu na 100 gramów kału. Jeśli jest więcej tłuszczu lub nie możesz go odpowiednio strawić, Twój stolec będzie tłustawy, błyszczący i przylgnie do powierzchni toalety. Taki stolec może również śmierdzieć bardziej lub mieć jaśniejszy kolor. Jeśli stolec jest tłusty, weź pod uwagę następujące problemy: niski poziom kwasu żołądkowego, zaburzenia czynności trzustki, problemy z żółcią lub wątrobą, celiakia, alkoholizm, infekcja bakteryjna lub pasożytnicza, stan zapalany jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego), ale przyczyna może być również prozaiczna: nadmierne spożywanie orzechów. Zaburzone wchłanianie tłuszczu może powodować zaburzenia wchłaniania witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witamina D, E, A oraz w kaleŚluz kałowy pochodzi z błon śluzowych jelit. Prawidłowy i dobrze uformowany stolec nie zawiera widocznego śluzu. Jeśli zauważysz śluz wokół stolca lub w nim, może to oznaczać stan zapalny lub podrażnienie błony śluzowej jelit. Krwawy śluz będzie wskazywać na stan zapalny. Przy zaparciach i chorobach zapalnych jelit może wystąpić zwiększone wytwarzanie i wydzielanie Twój stolec nie wygląda jak „z obrazka”, masz problemy zdrowotne, i nie wiesz dlaczego, skontaktuj się ze specjalistą i przeprowadź analizę kału.

czarne robaki w toalecie